Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1978 και μεγάλωσα στο Π.Φάληρο.

Ήμουνα έμβρυο ακόμα, όταν για πρώτη φορά ήρθα σ΄ επαφή με τον χορό...

Κόρη χορεύτριας και ηθοποιού είχα την τύχη να ζήσω το Θέατρο και τον Χορό απο τότε που γεννήθηκα.

Σε ηλικία τριών ετών ξεκίνησα να κάνω χορό και δεν σκοπεύω ποτέ να σταματήσω! Παρακολουθώντας την ζωή της Σχολής από τόσο κοντά, καθε τοσο με μαγευε και ενα αλλο ειδος χορού.

Οπότε εκτός από τα βασικά (Μουσικοκινητικη Αγωγή και μπαλέτο), έμαθα Graham, release, jazz, musical, latin, tango argentino, yoga, pilates, flamenco, capoeira, African dance, tribal belly dance. Από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου ήταν όταν βρισκόμουνα στη σκηνή. Χόρεψα και στις 17 παραστάσεις που έγιναν απο το 1981 μεχρι τώρα και η μεγαλύτερή μου συγκίνηση ήταν όταν χόρευα πολλούς διαφορετικούς ρόλους.

Παρακολουθώντας όλες τις Παραστάσεις του πατέρα μου και χορεύοντας στις παραστασεις της μητέρας μου, εξέφρασα την ανάγκη πρώτα στη μαμά μου να σπουδασω χορό και μετα στον μπαμπά μου να σπουδάσω θεατρο. Και οι δυο με την ίδια έμφαση μου το αρνήθηκαν. Γιατί φοβόντουσαν πως επιλέγω τα πιο οικεία μου επαγγέλματα, πριν ανακαλύψω όλο το φάσμα των ενδιαφερόντων μου, πιστεύοντας πως το επάγγελμα είναι καθοριστικός παράγοντας στην ευτυχία μας.

Παρ΄όλ΄αυτά, εγώ σπούδασα Θεατρο και εργάστηκα χρόνια σαν ηθοποιός. Είχα την τύχη να εκπληρώσω το όνειρό μου, να παίξω στην Επίδαυρο στο Ηρώδειο, Κεντρική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκα με ηθοποιούς που είχα πρότυπα (Γ.Μιχαλακόπουλος, Ρ.Πιττακή, Κ.Γέρου, κ.α).

Στο μεταξύ ο πατερας μου έγινε παραγωγός Θεατρικών Παραστάσεων κι αγόρασε το Θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου». Μου ζήτησε ν΄αναλάβω την οργανωση και την Διεύθυνση θεατρικων Παραστασεων. Ετσι μου δοθηκε η δυνατοτητα να ανακαλυψω ολες τις πτυχες του Θεατρου.

Πιο αναλυτικά:

• 2018 - 19: “Ο Κοτσυφοπρίγκηπας και η Αηδονολαλούσα” στο θέατρο “OLVIO”.
• 2018 - 19: Υπεύθυνη παραγωγής στην παράσταση “Ενα Μάθημα Χορού” στο θέατρο “Θησείον”.
• 2018: Υπεύθυνη παραγωγής στην παράσταση “Beginning” στο θέατρο “104”.
• 2018: Υπεύθυνη θεάτρου “Ιλίσια - Βολανάκης”, οργανωση παραγωγης στην παράσταση “Misery”
• 2017 - 18: Υπεύθυνη θεάτρου “Ιλίσια - Βολανάκης”, οργανωση παραγωγης στην παράσταση. “Ένας Σκύλος που τον έλεγαν Φρίκη”.
• 2017: Υπεύθυνη θεάτρου “Ιλίσια - Βολανάκης”, οργανωση παραγωγης στην παράσταση “Εκτός Ορίων”
• 2016 - 17: Υπεύθυνη θεάτρου “Ιλίσια - Βολανάκης”, βοηθός σκηνοθέτη και υπεύθυνη παραγωγής στην παράσταση “Ring”
• 2015 - 16: Υπεύθυνη θεάτρου “Ιλίσια - Βολανάκης”.
• 2014 - 15: «O αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Δ. Κορομηλά στο θέατρο Παλλάς.
• 2013 - 14: «Η τρελλή του Σαγιώ» στην Kεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
• 2012 - 13: «Δε μ΄αγαπάς. Μ΄αγαπάς» του Π. Ζούλια στο Θεατρικό οργανισμό Ακροπόλ.
• 2011 - 12: Διευθυνση παραγωγης στην παρασταση «Η θεία κι Εγώ» του Μ. Πάνιτς στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου.
• 2011: «Εκέινος κι Εκείνος» του Κ. Μουρσελά στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης.
• 2010: «Πλούτος» του Αριστοφάνη με το θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο.
• 2009 - 10: «Σε στενό οικογενειακό κύκλο» του Αλ.Οστροφσκι στο θεατρο Κατερινα Βασιλακου.
• 2008: «Δυο χείλη, τρεις θάλασσες, σαρανταπέντε λεμονιές κι όλα τα κάστρα» βασισμένη στο θέατρο Εδάφη με φωνή.
• 2008: Διευθυνση παραγωγης στην παρασταση «Του Κουτρούλη ο γάμος» του Α. Ραγκαβή.
• 2007 - 08: «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Ε. Ντε Φιλίππο στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου.
• 2007: «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο.
• «Αφιέρωμα στον Charles Baudelaire» (αφήγηση ποιημάτων) στην Εθνική Πινακοθήκη.
• 2006 - 07: «Ντα» του Χ. Λέοναρντ στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου.
• 2005 - 06: «Δον Κιχώτης» του Μ. Ντε Θερβάντες στο Εθνικό θέατρο.
• 2003 - 04: «Η χώρα των πουλιών» από τους Όρνιθες του Αριστοφάνη στο Εθνικό Θέατρο.
• 2002: «Λυσσιστράτη» του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο.

Όταν έπαιξα στο Παιδικο Στεκι του Εθνικου Θεατρου συνειδητοποίησα ότι η τέχνη είναι ο καλύτερος τρόπος να διδάξεις σ΄ένα παιδί σημαντικές αξίες μέσα από την ψυχαγωγία. Παράλληλα, του δίνει την ευκαιρία να ξεφύγει για λίγο από την πραγματικότητα και να ταξιδέψει...

Όμως ο χορός παρέμενε για μενα ο σημαντικότερος τρόπος έκφρασης και το πιο αποτελεσματικό θεραπευτικό μου μέσο.

Έχοντας ισόχρονη εμπειρία και στις δυο μορφές Τέχνης, αισθάνομαι πως η τέχνη του χορού είναι πιο άμεση –λόγω της απουσίας του λόγου –κι εκφράζεται ανεξέλεγκτα, οπότε γίνεται λυτρωτική.

Τον Ιούνιο του 2019 ανέλαβα τα ηνία της Σχολής της πρώτης μου δασκάλας χορού! Της μητέρας μου. Η γυναίκα που μου χάρισε τη ζωή δεν είχε καμία διάθεση να μου χαριστεί ως προς το αποτέλεσμα της δουλειάς μου. Συνεργαστήκαμε επί εννέα μήνες: απ’ την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι προμηνυόταν μεγάλος αγώνας. Μου έδειχνε εμπιστοσύνη αλλά και εγώ όφειλα να αποδείξω ότι άξιζα αυτή την θέση. Ήταν δύσκολο... Πολύ απαιτητική, την ενδιαφέρει απόλυτα το αποτέλεσμα της δουλειάς να είναι άρτιο.

Έτσι, είχα να αναμετρηθώ με εγωισμούς, με την έμφυτη τάση του «παιδιού», να είναι απέναντι στον «γονιό», να συγκρούεται μαζί του. Έτσι διδάχτηκα στην πράξη, την αξία της αληθινής συνεργασίας και της βαθμιαίας εμπιστοσύνης που δεν χαρίζεται, κερδίζεται.

Από τον Ιούνιο που ανέλαβα τη Σχολή, ξεκίνησα με μεγάλη λαχτάρα να πραγματοποιήσω όσα είχα ονειρευτεί! Έκανα μια μικρή ανακαίνιση στον χώρο, μετονόμασα τη Σχολή “Dance Drops”, πρόσθεσα μαθήματα που θα μας απογειώσουν κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Στόχος μας είναι, με τόνους από σταγόνες αγάπης, στο χώρο της Σχολής να ταξιδεύουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, σε μια όαση χαλάρωσης, έκφρασης, δημιουργίας κι επικοινωνίας με εμπιστοσύνη.

Καλή αντάμωση και φέτος λοιπόν!